IJLE DRAVIK
Geschreven door Miep Zielhuis
Kenmerken
Genre & Stijl
Tragikomedie
Duur
Onbekend
Rollen
Onbekend
Spelers
Onbekend
Rolverdeling
2 vrouwen, 3 mannen
Leeftijd doelgroep
Onbekend
Over deze tekst
Eerste opvoering
Nog geen eerste opvoering
In het kort / Thematiek / Logline
Samenvatting
Fragment
Kofi
Zo’n jaar of tien.
Jannie
En dan al die tijd zonder je vrouwen of heeft er zich er eens een Hollands blondje aangediend?
Kofi
Ja, mijn buurvrouw in de Bijlmer. Opeens stond ze naakt op mijn balkon. Met gebleekte haren en van die opgebonden tieten. Ik zei nog, je vat kou, kleed je aan en deed mijn gordijnen dicht. Ze was wel erg mooi, net getrouwd met een voetballer. Ze wou haar man jaloers maken zei ze. En dan zou die met mij gaan knokken. Dan had je nog die jonge grietjes, die wilden alsmaar met je over de Albert Cuyp lopen en dan zeiden ze: “Je moet woest kijken dan ben je net een gorilla.
Jannie
Wat is dat toch vrouwen en gorilla’s.
Kofi
En moest ik van hen hemdjes dragen om mijn spierballen te laten zien. En dan werden die witte mannen boos op mij en gingen voor mij staan en riepen: “Jullie pikken al onze mooie vrouwen in en wilden ze mij op mijn bek slaan. Vooral die Marrokaantjes wilden met mij knokken: “Sla erop Mike Tyson,” riepen ze dan. En als ik niks deed gingen ze mij porren met hun mes. Op het laatst kocht ik ook een vlindermes, die klapte ik uit en renden ze meteen weg. Maar dan had je weer van die oude mannen die mij als lijfwacht wilde hebben. Of van die pooiers die je naar een sportschool wilde slepen om je te leren boxen.
Jannie
Jezus wat een rotleven.
Kofi
In Ghana was het nog erger.
Jannie
Kan het NOG erger!
Kofi
Ja we waren een toeristenattractie, hele bussen naar ons nagebouwde bamboehuttendorp. En iedere dag moest ik in dat rieten rokje voor ze op en neer springen en speer werpen en gekke vragen beantwoorden. Ze zeiden dat ik aan veelwijverij deed en dan ze wilden ze weten of ik het wel iedere nacht kon en of ik het ook wel eens met mijn vrouwen tegelijk deed en of de vrouwen het wel een met elkaar deden en of ik dan toekeek en al die flauwe kul meer. Ik werd er kots en kots ziek van. Dan zag je ze al uit de bus stappen die dikke Amerikanen en maar naar mijn vrouwen loeren en dan wist ik het al wat ze gingen vragen. Of ik met hen op de foto wilde met mijn vrouwen erbij en één wilde met mijn vrouwen alleen met hun borsten bloot.
Toen begonnen ze ook nog aan mijn kinderen te zitten. Op een dag ben ik er vandoor gegaan.
Jannie
Ben je zomaar weggelopen.
Kofi (vermoeid)
Neeeeeeee
Jannie
O, jeetje gaat het wel goed met je. Je moet je een beetje ontspannen. Jullie houden toch van reggea? Hier heb ik nog een bandje van Kumbi Saleh uit Ghana, dat is toch je roots he, dat werkt vast kalmerend. Dat werkt lekker ontspannend. ( zet de muziek op en gaat op de ritme van de muziek dansen. Wappert met de voorpanden van haar duster omhoog.) Kom ook mee dansen. Dit is de muziek van jouw land. Jullie kunnen toch zo goed dansen, jullie hebben toch zoveel gevoel voor ritmiek? (Gaat stampen) Kijk zo, contact met de aarde. Dat hebben jullie toch vanaf je geboorte toch meegekregen? (Pakt Kofi beet) Leer mij dansen. Dansen.
(Kofi staat op en schuurt wat achter Jannie langs terwijl zij schudt met haar achterwerk. Jannie slaakt allemaal kreetjes. Jannie raakt in wilde extase)
Scéne 1
(Jannie stelt een stilleven samen, om te schilderen, van de bloemen die ze op één van haar natuurwandelingen gevonden heeft. Onderwijl praat ze in haar knalgele, met ruches langs de ronde kraag, gewatteerde nylon duster, tegen haar poes Misja.)
Jannie
Dag kleine oetepeloetetoetje. Lekker dingie van me. Kijk eens wat vrouwtje hier heeft. De Dravik, een echte Dravik. Moet je zien, fijn stampertje, tweezijdig bladensysteem langs de stengels. Dat is nou de zogenaamde Gekielde Dravik. Hé, die wijde bladerkroon klopt niet. Ik begin nu toch te denken aan guichel….guichel, Guichelheil. Nee dat is het ook niet. Het is vast die andere, hoe heet ie ook alweer? Dezelfde familie. Ook iets met Dravik. God ik word vergeetachtig. Ja de ge-ge-ge IJle Dravik! Nu weet ik het weer, kijk die stampertjes: GIJLE Dravik. Uh …Ijle Dravik. En dat andere moet Knikkend Nagelkruid zijn. Kan niet missen.
Zo, wat Klimop erbij. (rukt wat blaadjes uit een bloemstukje). En dan heeft vrouwtje weer een mooi stilleven. Ja vrouwtje kan niet altijd kleine Misja‟s blijven schilderen hé. Ze wil ook wel eens iets anders uit de natuur of zo. Bloemen of torren. (rukt de doos met opgezette vlinders van de muur). Hé bah nu eens geen vlinders.(hangt het terug en pakt een doos met libelles) Welke zal ik erbij doen? De Blauwe Glazenmaker of de Witsnuitbijter? Hé wat is dat, een Goliathkever tussen mijn mooie waterjuffers? Wat doet die exoot tussen mijn inheemse fauna? Daar hoor jij niet bij he? Daar pas jij niet tussen. Jij klopt niet in deze doos! ( pakt het insect uit de doos, kraakt het keverskeletje met draaiende beweging onder haar voet. Daarna wordt er op de deur gebonkt) Wat is dat? (het gebonk wordt harder. Doet de deur open en meteen weer dicht) O God er staat iemand aan de deur. Ik wil niet dat er iemand aan mijn deur komt. ( harde dreunen op de deur. De deur rammelt in zijn voegen. Jannie doet open en in de duisternis staat een grote donkere man voor haar deur. Zijn hand zit onder het bloed)
Scéne 2
Jannie
Hoe lang woon je nou alweer in Nederland.(Jannie stelt een stilleven samen, om te schilderen, van de bloemen die ze op één van haar natuurwandelingen gevonden heeft. Onderwijl praat ze in haar knalgele, met ruches langs de ronde kraag, gewatteerde nylon duster, tegen haar poes Misja.)
Jannie
Dag kleine oetepeloetetoetje. Lekker dingie van me. Kijk eens wat vrouwtje hier heeft. De Dravik, een echte Dravik. Moet je zien, fijn stampertje, tweezijdig bladensysteem langs de stengels. Dat is nou de zogenaamde Gekielde Dravik. Hé, die wijde bladerkroon klopt niet. Ik begin nu toch te denken aan guichel….guichel, Guichelheil. Nee dat is het ook niet. Het is vast die andere, hoe heet ie ook alweer? Dezelfde familie. Ook iets met Dravik. God ik word vergeetachtig. Ja de ge-ge-ge IJle Dravik! Nu weet ik het weer, kijk die stampertjes: GIJLE Dravik. Uh …Ijle Dravik. En dat andere moet Knikkend Nagelkruid zijn. Kan niet missen.
Zo, wat Klimop erbij. (rukt wat blaadjes uit een bloemstukje). En dan heeft vrouwtje weer een mooi stilleven. Ja vrouwtje kan niet altijd kleine Misja‟s blijven schilderen hé. Ze wil ook wel eens iets anders uit de natuur of zo. Bloemen of torren. (rukt de doos met opgezette vlinders van de muur). Hé bah nu eens geen vlinders.(hangt het terug en pakt een doos met libelles) Welke zal ik erbij doen? De Blauwe Glazenmaker of de Witsnuitbijter? Hé wat is dat, een Goliathkever tussen mijn mooie waterjuffers? Wat doet die exoot tussen mijn inheemse fauna? Daar hoor jij niet bij he? Daar pas jij niet tussen. Jij klopt niet in deze doos! ( pakt het insect uit de doos, kraakt het keverskeletje met draaiende beweging onder haar voet. Daarna wordt er op de deur gebonkt) Wat is dat? (het gebonk wordt harder. Doet de deur open en meteen weer dicht) O God er staat iemand aan de deur. Ik wil niet dat er iemand aan mijn deur komt. ( harde dreunen op de deur. De deur rammelt in zijn voegen. Jannie doet open en in de duisternis staat een grote donkere man voor haar deur. Zijn hand zit onder het bloed)
Scéne 2
Jannie
Kofi
Zo’n jaar of tien.
Jannie
En dan al die tijd zonder je vrouwen of heeft er zich er eens een Hollands blondje aangediend?
Kofi
Ja, mijn buurvrouw in de Bijlmer. Opeens stond ze naakt op mijn balkon. Met gebleekte haren en van die opgebonden tieten. Ik zei nog, je vat kou, kleed je aan en deed mijn gordijnen dicht. Ze was wel erg mooi, net getrouwd met een voetballer. Ze wou haar man jaloers maken zei ze. En dan zou die met mij gaan knokken. Dan had je nog die jonge grietjes, die wilden alsmaar met je over de Albert Cuyp lopen en dan zeiden ze: “Je moet woest kijken dan ben je net een gorilla.
Jannie
Wat is dat toch vrouwen en gorilla’s.
Kofi
En moest ik van hen hemdjes dragen om mijn spierballen te laten zien. En dan werden die witte mannen boos op mij en gingen voor mij staan en riepen: “Jullie pikken al onze mooie vrouwen in en wilden ze mij op mijn bek slaan. Vooral die Marrokaantjes wilden met mij knokken: “Sla erop Mike Tyson,” riepen ze dan. En als ik niks deed gingen ze mij porren met hun mes. Op het laatst kocht ik ook een vlindermes, die klapte ik uit en renden ze meteen weg. Maar dan had je weer van die oude mannen die mij als lijfwacht wilde hebben. Of van die pooiers die je naar een sportschool wilde slepen om je te leren boxen.
Jannie
Jezus wat een rotleven.
Kofi
In Ghana was het nog erger.
Jannie
Kan het NOG erger!
Kofi
Ja we waren een toeristenattractie, hele bussen naar ons nagebouwde bamboehuttendorp. En iedere dag moest ik in dat rieten rokje voor ze op en neer springen en speer werpen en gekke vragen beantwoorden. Ze zeiden dat ik aan veelwijverij deed en dan ze wilden ze weten of ik het wel iedere nacht kon en of ik het ook wel eens met mijn vrouwen tegelijk deed en of de vrouwen het wel een met elkaar deden en of ik dan toekeek en al die flauwe kul meer. Ik werd er kots en kots ziek van. Dan zag je ze al uit de bus stappen die dikke Amerikanen en maar naar mijn vrouwen loeren en dan wist ik het al wat ze gingen vragen. Of ik met hen op de foto wilde met mijn vrouwen erbij en één wilde met mijn vrouwen alleen met hun borsten bloot.
Toen begonnen ze ook nog aan mijn kinderen te zitten. Op een dag ben ik er vandoor gegaan.
Jannie
Ben je zomaar weggelopen.
Kofi (vermoeid)
Neeeeeeee
Jannie
O, jeetje gaat het wel goed met je. Je moet je een beetje ontspannen. Jullie houden toch van reggea? Hier heb ik nog een bandje van Kumbi Saleh uit Ghana, dat is toch je roots he, dat werkt vast kalmerend. Dat werkt lekker ontspannend. ( zet de muziek op en gaat op de ritme van de muziek dansen. Wappert met de voorpanden van haar duster omhoog.) Kom ook mee dansen. Dit is de muziek van jouw land. Jullie kunnen toch zo goed dansen, jullie hebben toch zoveel gevoel voor ritmiek? (Gaat stampen) Kijk zo, contact met de aarde. Dat hebben jullie toch vanaf je geboorte toch meegekregen? (Pakt Kofi beet) Leer mij dansen. Dansen.
(Kofi staat op en schuurt wat achter Jannie langs terwijl zij schudt met haar achterwerk. Jannie slaakt allemaal kreetjes. Jannie raakt in wilde extase)
Andere theaterteksten
Van Miep Zielhuis
STIMPSTAMP
4-5 v, 3-4 m
Persoonlijke ontwikkelingsachterstanden en rolwisselingen maken een gesloten rigide gezin tot een onontwarbare kluwen. Voor alle betrokkenen is het onmogelijk zich hieruit te bevrijden. Door de naderende jaren-60 tijdgeest ontstaat een generatiekloof dat ontaardt in een strijd op leven en dood.
STIMPSTAMP
4-5 v, 3-4 m
Eenvoudige huisvrouw is 30 jaar getrouwd met een man die vanwege zijn werk weinig thuis is. Onder het mom van het ideale gezin met liefhebbende moedere eist de noodlijdende vrouw op straffe des doods dat de gezinsleden er voor haar moeten zijn. Dit gaat ten koste van de persoonijke ontwikkeling van haar drie kinderen die hun achterstand ieder op hun eigen wijze profileren. De oudste dochter probeert het huis nog uit te komen door te trouwen met de man die haar moeder adoreert. De middelste zoon is beroepsmilitair en woont nog steeds thuis omdat hij en zijn moeder niet zonder elkaar kunnen hetgeen de partnerkeuze van de zoon bemoeilijkt. De jongste dochter, een nakomertje, wendt achterlijkheid voor om moeder gelukkig te maken door voor altijd bij haar te blijven. De vader wordt door moeder gezien als een soort van levensverzekering en kan hem niet bieden wat je van een echtgenote mag verwachten. Daardoor raakt hij aan de drank en verlegt zijn sexuele aandacht naar zijn toch al niet weerbare jongste dochter. Door subtiele manipulaties transformeert moeder zich tot een onmisbare spil van het gezin. Deze worden grimmiger naarmate haar kroost het nest dreigt te verlaten. Met ogenschijnlijke details, zoals het breien van een overgooier en het drinken van bananenlikeur, bedenken alle leden van dit gezin, binnen dit verstikkkende, bekrompen en provinciaals milieu, hun eigen overlevingsstrategie. Als rode draad, dwars door het geheel, loopt de cultuuromslag van de jaren 50 naar de jaren 60.