Assepoes
Geschreven door Heleen Verburg
Personages
Assepoes
de vader van Assepoes
petemoei
stiefmoeder
Imelda en
Griselda (de twee stiefzusjes)
een lakei
man (die achtereenvolgens kapper, schoenmaker, hoedenmaker, tasjes- en jasjesverkoper en parfumier is)
de koetsier
de prins
de koningin
De rollen van petemoei, stiefmoeder en koningin zijn geschreven als dubbelrollen voor één actrice, zoals ook alle mannenrollen geschreven zijn als dubbelrollen voor één acteur.
Dit niet zozeer om inhoudelijke redenen als wel om praktische: het destijds beschikbare aantal acteurs.
Het stuk kan natuurlijk, indien gewenst, met meer acteurs gespeeld worden.
Assepoes:Papa, ik heb gedroomd vannacht.
vader:Dat is heel erg mooi kindje.
Assepoes:Ik heb gedroomd dat ik iemand anders was.
Van buiten was ik nog hetzelfde, maar van binnen was ik iemand anders.
Snap je dat?
vader:Nee.
Assepoes:Ik was heel erg mooi van binnen.
Ik kon zweven in de ruimte.
Ik kon dansen op een vloer van ijs.
Ik had geen gewichten aan mijn voeten.
En iedereen die ik tegenkwam riep: O wat mooi!
Ze waren blij.
Ze waren blij dat ik zo mooi kon dansen.
Dus ik danste en ik zong en ik was gelukkig.
En de mensen werden blij.
Zo'n soort meisje was ik in mijn droom.
De vader begint te huilen
Assepoes:Blijf je vandaag weer de hele dag in je pyjama?
vader:Ja.
Assepoes:Gaan we niet naar buiten?
vader:Nee.
Assepoes:Zullen we een spelletje doen?
vader:Nee.
Assepoes:Wil je eerst wat eten?
vader:Ja.
Assepoes:Wat?
vader:Chocola.
Assepoes:Je eet alleen maar chocola
vader:Met brood.
Assepoes:Brood en chocola.
vader:En limonade.
Assepoes:Brood en chocola en limonade, daar kun je niet van leven.
vader:Ik leef toch.
Kijk, ik leef toch kindje.
Assepoes:Het is niet goed.
Je krijgt een mandarijntje.
En daarna gaan we iets leuks doen
De vader begint nog harder te huilen.
Lied
vader:Hou op met zeuren kleine meid
We gaan geen leuke dingen doen.
We gaan niet naar het strand
Niet naar de dierentuin
We gaan geen eendjes voeren
Vandaag en morgen niet
En overmorgen niet
En overovermorgen niet
Hou op met zeuren kleine meid
Je vader heeft verdriet
Assepoes:Wat wil je dan.
vader:Ik wil alleen maar zoenen met je moeder.
Luister kindje.
Laat mij van je moeder spreken.
En van de liefde want dat is hetzelfde.
Je moeder en ik, wij waren altijd samen.
En ook als we niet samen waren, wist ik dat ze bij me was.
Als ik haar vast hield, werd ik warm van binnen.
Dan kreeg ik blosjes op mijn wangen. Dan zag ik enkel nog hoe goed de wereld was, begrijp je?
Dat is wat je moeder deed.
En daarom wil ik zoenen met je moeder.
Zoenen zoenen zoenen met je moeder.
En anders niets. En anders niets.
Assepoes:Papa, mama is dood.
vader:Oneerlijk hè, wat is het toch oneerlijk.
En nu wil ik chocola.
Vader begint weer te huilen. Petemoei rent huilend langs. Een paar keer.
vader:Wie is dat?
Assepoes:Petemoei.
vader:Luister kindje, ik weet niet wie of wat dat is, die petemoei, maar ze komt nu wel heel erg ongelegen.
Assepoes:Vraag dan of ze weggaat.
vader:Nee, doe jij dat maar.
Assepoes:Van mij mag ze wel blijven.
Dag papa. Morgen beter.
Andere theaterteksten
Van Heleen Verburg
'Vaders en eieren' is een humoristische en poëtische eenakter. Een bedrieglijk simpel verhaaltje (een man en een vrouw worden verliefd en krijgen een ei) is de basis voor een stuk met een filosofisch thema’s als 'waar ben je voor je geboren wordt' en 'ben je voorbestemd om bepaalde ouders te hebben'. Een stuk vol onverwachte wendingen voor zowel kinderen als volwassenen.
Een man en een vrouw. Zij is tijdens de ramp haar dochtertje verloren, hij heeft indertijd als verantwoordelijke “verkeerd” gehandeld, en daardoor is een heel dorp ondergelopen. 50 jaar na de ramp ontmoeten ze elkaar bij een allang opgeheven bushalte.
Katharina Katharina wordt op een dag zo stampend kwaad over alle onrechtvaardigheid in haar leven dat ze door de vloer heen zakt en in een levend Ganzenbord belandt. Daar ontmoet ze de merkwaardigste figuren en zigzagt ze door haar eigen leven. Een fantasierijk droomcomplot, waarin niemand in een vakje past en iedereen wil winnen.
“Winterslaap” is een modern sprookje over een meisje (Jaap) dat met haar ouders in een hol woont. Uit angst voor de buitenwereld willen de ouders er nooit meer weg dus ze doen er alles aan om Jaap klein te houden. Dat lukt aardig totdat Jaap een vermoeden krijgt dat er buiten nog een heel ander leven is.
Absurd drama over een directrice van een nietjesfabriek die haar hele leven heeft gewerkt om de top te bereiken, maar die uiteindelijk het geluk niet heeft kunnen vinden. Ze besluit letterlijk haar hele hebben en houden uit het raam te gooien en maakt daarbij gebruik (of misbruik) van de ongekende fysieke mogelijkheden van een van haar arbeiders.
“De Dikke van Dale” geeft een kijkje in het hoofd van Johan Hendrik van Dale (1828-1872), de maker van het woordenboek, terwijl hij op zijn sterfbed ligt met ijlkoorts. Hij wordt omringd door zijn steeds weer zwangere vrouw, die hij opnieuw ten huwelijk vraagt aan de voet van zijn standbeeld in Sluis. Een mysterieuze man komt als doodsengel op bezoek en overbrugt de 19de eeuw naar het nu. Dat kan omdat "tijd niet bestaat in het onvergankelijke". Het leidt vaak tot komische situaties met absurd geestige woordspelingen.
Een groep jongeren heeft het plan opgevat om Richard III van Shakespeare op te gaan voeren. Gaandeweg krijgt het stuk hen zo in de greep dat toneel en werkelijkheid door elkaar heen gaan lopen. Een stuk over verwarring en rivaliteit.
Als de koning en de koningin een dochter krijgen lijkt hun geluk geen einde te kennen. Maar de koningin overlijdt als het meisje dertien is en de koning kan zijn verdriet niet te boven komen. In zijn wanhoop vraagt hij zijn dochter ten huwelijk maar het meisje weigert.
Twee broers, Kruk en Guichel, bevinden zich al 70 jaar op dezelfde plek. Hun dode moeder bindt hen aan die plek en daarom willen of durven ze er niet weg. Elke dag opnieuw proberen ze samen de eenzaamheid te verdrijven.
Twee vrouwen bevinden zich in hun oude klaslokaal. Vrouw B heeft een pijnlijke huidziekte waarvoor ze elke drie uur behandeld wordt door vrouw A. Er ontrolt zich een geschiedenis over verlangen en verstikkende vriendschap.
Alfred en Johannes werken al hun hele leven in een machine. Ze hebben geen idee waar die machine voor dient. Opeens heeft Johannes er genoeg van en hij wil weg, maar dat heeft grotere gevolgen dan hij had kunnen voorzien.
Een meisje staat bewegingsloos naast haar moeder. Ze ontploft bijna maar haar moeder wil niks van haar horen. Er komt een veger langs die zich afvraagt of het meisje dood is.
Een jongen en een meisje ontmoeten elkaar op het platte dak van een huis ergens in een verre vreemde stad. Ze worden verliefd op elkaar maar dat mag niet omdat hun families teveel verschillen. Daarom spelen ze samen hun gedroomde wereld.
Veerman Kommer vindt alles vervelend. Hij brengt mensen naar de overkant en weer terug, hij eet zijn brood en leest zijn krant, maar verder….blehhhh. Totdat hij op een dag ontdekt dat zijn krant leeft en dat lege potjes eigenlijk volle potjes zijn.
De Een en de Ander besluiten weg te gaan. De Rest blijft alleen achter. Maar willen ze wel echt iets nieuws?
Een vijfling zit al bijna hun hele leven te wachten voor de deur van hun ouderlijk huis. Hun moeder heeft hen ooit de deur uitgezet maar ze geven de hoop niet op ooit weer eens te worden binnen gelaten.
Drie broers hebben hun hele levenlang in een houtzagerij gewerkt. Het bedrijf is onder hun handen, maar met veel ruzie en geharrewar, groot geworden. Als twee van de broers in dezelfde week overlijden, blikt de derde terug op hun leven.