Het Fluwelen Konijn
Geschreven door Saskia Janse
Kenmerken
Genre & Stijl
Overig, Jeugdtheater
Duur
Onbekend
Rollen
Onbekend
Spelers
Onbekend
Rolverdeling
1-0 vrouw, 1-0 man
Leeftijd doelgroep
Onbekend
Over deze tekst
Eerste opvoering
Nog geen eerste opvoering
In het kort / Thematiek / Logline
Een bewerking van het klassieke kinderboek The Velveteen Rabbit van Margerie Williams over de vriendschap van een jongen en zijn speelgoedkonijn.
Samenvatting
Met Kerst krijgt Jamie het Fluwelen Konijn cadeau. Maar Jamie is het binnen de kortste keren al vergeten en het verdwijnt bij al het andere speelgoed in de kast. Daar is het Konijn het middelpunt van spot, omdat hij er niet echt uitziet, niets kan zoals bijvoorbeeld het Mechanische speelgoed of de Pop die met haar ogen kan knipperen.
Alleen het oude Leren Paard is aardig voor hem. Van het Leren Paard leert het Konijn wat echt is. Het gaat er niet om, hoe je gemaakt bent, zegt het Paard. Een stuk speelgoed wordt vanzelf Echt, als iemand heel veel van je houdt. Als het Konijn op een avond weer bij Jamie in bed komt, worden ze vrienden. Hij raakt meer en meer versleten, maar hoe ouder zijn knuffel wordt, hoe meer Jamie van hem gaat houden.
Als Jamie roodvonk krijgt en heel ziek wordt, kan hij heel lang niet met hem spelen. Als hij tenslotte weer beter gaat worden, vraagt Jamie naar zijn Konijn. De dokter verbiedt het en geeft het diensmeisje de opdracht het beddengoed èn het Konijn te laten verbranden.
Alleen het oude Leren Paard is aardig voor hem. Van het Leren Paard leert het Konijn wat echt is. Het gaat er niet om, hoe je gemaakt bent, zegt het Paard. Een stuk speelgoed wordt vanzelf Echt, als iemand heel veel van je houdt. Als het Konijn op een avond weer bij Jamie in bed komt, worden ze vrienden. Hij raakt meer en meer versleten, maar hoe ouder zijn knuffel wordt, hoe meer Jamie van hem gaat houden.
Als Jamie roodvonk krijgt en heel ziek wordt, kan hij heel lang niet met hem spelen. Als hij tenslotte weer beter gaat worden, vraagt Jamie naar zijn Konijn. De dokter verbiedt het en geeft het diensmeisje de opdracht het beddengoed èn het Konijn te laten verbranden.
Fragment
SCENE VI
(Verteller en Hond. Droevige Muziek. William de hond begint te huilen)
Verteller:
Shh, William. Wat is er ?
Is ‘t de muziek?
Oh, is ‘t het verhaal?
Verteller:
Ja ja 't is droevig voor dat arme, lieve Konijn
moederziel alleen gelaten,
zijn eerste nacht, in een onbekend huis
in een donkere kast
(William snikt)
en dat nog wel op Kerstavond, maar luister
het verhaal gaat verder. Doe het doek maar open
(De gordijnen gaan weer open. We zien de speelgoedkast (uitvergroot). Licht uit op Verteller en William)
Matroos:
hé Jongens kom ’s kijken, er is 'n nieuwe.
Zeg, waar hebben ze die vandaan gehaald
Je lijkt wel een ouwe poetsdoek met oren
Pop:
ha ha ha, dat is een goeie, wat is ie lelijk hè ?
Ben jij het nieuwe kerstcadeau?
Konijn:
ja
Pop:
ah wat zielig...ha ha ha voor de kleine jongen bedoel ik dan.
Wat moet ie daar nou mee?
Zeg
kun jij met je ogen knipperen, zoals ik?
Konijn:
eh, nou nee
Pop:
Hu, kan niet eens echt met z'n ogen knipperen
Opwindbaar speelgoed:
Ach, natuurlijk, zo'n ouderwets beest, kan natuurlijk niks
kijk, kijk wat ik kan
even opwinden en ik ga
op, neer
op en neer
op, neer
op en neer
Konijn:
Maar ik ben van fluweel van de beste kwaliteit
Pop:
van de beste kwaliteit ha ha laat me niet lachen
mijn jurk is van de fijnste Thaise zijde en mijn roesjes zijn van origineel Brusselse kant.
Dat is kwaliteit
hu, fluweel, dat slijt zo snel
wat zeg jij Thimotheus?
Leeuw:
Grom grom daar heb ik geen verstand van, lieve, dat zijn vrouwenzaken
maar een beetje ordinair is hij, dat is duidelijk
Matroos:
Ha ha ha, kijk 'm nou zitte
Wat een slome duikelaar
zeker nooit op zee geweest
(Al het speelgoed lacht hem uit)
Leren Paard: (briest)
BRRR
Matroos:
Shht
Hé Jongens, daar heb je dat Ouwe Leren Paard ook weer
die ouwe zeur
(Het Oude Leren Paard komt op)
Leren Paard:
BRRR
Trek je er maar niets van aan, klein konijn
ik heb ze zien komen en gaan
met hun opwindbare veren, hun knipperende ogen
Pop:
Poeh!
Leren Paard:
binnen de kortste keren kapot en dan het vuilnisvat in
BRRR
Matroos:
hu hu hu, hoor hem
Leren Paard:
ze begrijpen niet waar het ECHT om gaat
BRRR
Pop:
Poeh, echt
Konijn:
Echt ?
maar wat is echt
Leren Paard:
Echt?
Je wordt Echt als een kind heel lang en heel veel van je houdt
Konijn:
Maar
hoe gaat dat dan?
Leren Paard:
Tja, eerst wordt je kaal geknuffeld
net zolang tot je helemaal versleten bent
Pop:
en vies!
Konijn:
Jij...(bekijkt hem)
jij bent helemaal kaal geknuffeld
en versleten...
Leren Paard:
Jaaah
Konijn:
doet dat pijn?
Leren Paard:
Soms wel, maar als je eenmaal Echt bent, geeft dat niks
Konijn:
Ben, ben jij dan ECHT?
Leren Paard: knikt:
Ja
ik ben Echt
Konijn:
ik vind je mooi
(Al het Speelgoed lacht)
Konijn:
STIL!!
ik vind je mooi en ik wil ook Echt worden
net als jij
Echt
ja Echt
(Plotseling horen ze stemmen buiten de kast)
Jamie:
Nanny
ik kan niet slapen
ik wil 'n andere knuffel
Stem Nanny:
Wat nu weer? Je hebt toch je hond?
Jamie:
maar hij ligt niet lekker
ik wil…
Nanny:
Nou, geef maar hier, in de kast ermee en slapen
(De deur van de kast gaat open. Er komt een streep licht naar binnen)
Matroos:
Duiken jongens
't is weer zover
(Er wordt speelgoed naar binnen gegooid, de Chinese Hond. Hij protesteert)
Pop:
't is toch 'n schandaal, zoals we hier behandeld worden. Laatst nog is mijn linkerpink
afgebroken, toen ik in de kast werd gesmeten
Chinese Hond:
hu…wat dacht je van mij ja?
lag ik net lekker te pitten in een warm bed, moet ik die kouwe kast weer in ja
Stem Jongetje:
Maar ik kan niet slapen zonder knuffel!!!
Stem Nanny:
Ik heb nu geen tijd om naar knuffels te gaan zoeken
(Een hand komt in de kast en pakt het konijn)
Stem Nanny:
Hier! neem je Konijn maar! Hij zal wel bij je slapen!
Stem Jongetje:
Het Konijn..? maar ik wil-
Nanny:
STIL, Jamie
Stem Jongetje:
Nou goed, hij mag bij me slapen vannacht
voor één keer
(De deur van de kast sluit)
Pop:
Hu,hij wel
Matroos:
Ja en jij niet!
Mechanisch Speelgoed:
Hij wel, jij niet.
Hij wel, jij niet.
Hij wel, JIJ NIET!
MUZIEK
(Verteller en Hond. Droevige Muziek. William de hond begint te huilen)
Verteller:
Shh, William. Wat is er ?
Is ‘t de muziek?
Oh, is ‘t het verhaal?
Verteller:
Ja ja 't is droevig voor dat arme, lieve Konijn
moederziel alleen gelaten,
zijn eerste nacht, in een onbekend huis
in een donkere kast
(William snikt)
en dat nog wel op Kerstavond, maar luister
het verhaal gaat verder. Doe het doek maar open
(De gordijnen gaan weer open. We zien de speelgoedkast (uitvergroot). Licht uit op Verteller en William)
Matroos:
hé Jongens kom ’s kijken, er is 'n nieuwe.
Zeg, waar hebben ze die vandaan gehaald
Je lijkt wel een ouwe poetsdoek met oren
Pop:
ha ha ha, dat is een goeie, wat is ie lelijk hè ?
Ben jij het nieuwe kerstcadeau?
Konijn:
ja
Pop:
ah wat zielig...ha ha ha voor de kleine jongen bedoel ik dan.
Wat moet ie daar nou mee?
Zeg
kun jij met je ogen knipperen, zoals ik?
Konijn:
eh, nou nee
Pop:
Hu, kan niet eens echt met z'n ogen knipperen
Opwindbaar speelgoed:
Ach, natuurlijk, zo'n ouderwets beest, kan natuurlijk niks
kijk, kijk wat ik kan
even opwinden en ik ga
op, neer
op en neer
op, neer
op en neer
Konijn:
Maar ik ben van fluweel van de beste kwaliteit
Pop:
van de beste kwaliteit ha ha laat me niet lachen
mijn jurk is van de fijnste Thaise zijde en mijn roesjes zijn van origineel Brusselse kant.
Dat is kwaliteit
hu, fluweel, dat slijt zo snel
wat zeg jij Thimotheus?
Leeuw:
Grom grom daar heb ik geen verstand van, lieve, dat zijn vrouwenzaken
maar een beetje ordinair is hij, dat is duidelijk
Matroos:
Ha ha ha, kijk 'm nou zitte
Wat een slome duikelaar
zeker nooit op zee geweest
(Al het speelgoed lacht hem uit)
Leren Paard: (briest)
BRRR
Matroos:
Shht
Hé Jongens, daar heb je dat Ouwe Leren Paard ook weer
die ouwe zeur
(Het Oude Leren Paard komt op)
Leren Paard:
BRRR
Trek je er maar niets van aan, klein konijn
ik heb ze zien komen en gaan
met hun opwindbare veren, hun knipperende ogen
Pop:
Poeh!
Leren Paard:
binnen de kortste keren kapot en dan het vuilnisvat in
BRRR
Matroos:
hu hu hu, hoor hem
Leren Paard:
ze begrijpen niet waar het ECHT om gaat
BRRR
Pop:
Poeh, echt
Konijn:
Echt ?
maar wat is echt
Leren Paard:
Echt?
Je wordt Echt als een kind heel lang en heel veel van je houdt
Konijn:
Maar
hoe gaat dat dan?
Leren Paard:
Tja, eerst wordt je kaal geknuffeld
net zolang tot je helemaal versleten bent
Pop:
en vies!
Konijn:
Jij...(bekijkt hem)
jij bent helemaal kaal geknuffeld
en versleten...
Leren Paard:
Jaaah
Konijn:
doet dat pijn?
Leren Paard:
Soms wel, maar als je eenmaal Echt bent, geeft dat niks
Konijn:
Ben, ben jij dan ECHT?
Leren Paard: knikt:
Ja
ik ben Echt
Konijn:
ik vind je mooi
(Al het Speelgoed lacht)
Konijn:
STIL!!
ik vind je mooi en ik wil ook Echt worden
net als jij
Echt
ja Echt
(Plotseling horen ze stemmen buiten de kast)
Jamie:
Nanny
ik kan niet slapen
ik wil 'n andere knuffel
Stem Nanny:
Wat nu weer? Je hebt toch je hond?
Jamie:
maar hij ligt niet lekker
ik wil…
Nanny:
Nou, geef maar hier, in de kast ermee en slapen
(De deur van de kast gaat open. Er komt een streep licht naar binnen)
Matroos:
Duiken jongens
't is weer zover
(Er wordt speelgoed naar binnen gegooid, de Chinese Hond. Hij protesteert)
Pop:
't is toch 'n schandaal, zoals we hier behandeld worden. Laatst nog is mijn linkerpink
afgebroken, toen ik in de kast werd gesmeten
Chinese Hond:
hu…wat dacht je van mij ja?
lag ik net lekker te pitten in een warm bed, moet ik die kouwe kast weer in ja
Stem Jongetje:
Maar ik kan niet slapen zonder knuffel!!!
Stem Nanny:
Ik heb nu geen tijd om naar knuffels te gaan zoeken
(Een hand komt in de kast en pakt het konijn)
Stem Nanny:
Hier! neem je Konijn maar! Hij zal wel bij je slapen!
Stem Jongetje:
Het Konijn..? maar ik wil-
Nanny:
STIL, Jamie
Stem Jongetje:
Nou goed, hij mag bij me slapen vannacht
voor één keer
(De deur van de kast sluit)
Pop:
Hu,hij wel
Matroos:
Ja en jij niet!
Mechanisch Speelgoed:
Hij wel, jij niet.
Hij wel, jij niet.
Hij wel, JIJ NIET!
MUZIEK