Blauw Bloed
Geschreven door Heleen Verburg
actrice die het meisje speelt:
Ik zal jullie vertellen van het land waar dit ver¬haal zich afspeelt. Luister goed, het is belangrijk. Het land van dit verhaal is leeg. Zo leeg dat het wel lijkt of God het land vergeten is. Dat is niet zo. God vergeet geen landen. Nooit. Maar toch, dit land is leeg. Er is vlakte, er is gras. Heel ver, in de verte, achter wel twintig horizonnen, vind je misschien een bos. En waar je ook naartoe gaat, als je lang kunt lopen, kom je bij de zee. Maar hier, hier is alleen de vlakte.
Een vrouw kreunt.
Nog niet!
In de zomer brandt de zon er scheuren in de klei. In de herfst storten de regens al die scheuren vol met water. Dan kolken overal rivieren. In de winter waait de wind, wanhopig omdat hij geen houvast vindt. Geen boom, geen rots. Enkel de wolven waar hij mee kan huilen. Nachtenlang.
Een vrouw kreunt
Nog niet!
Maar dan de lente. In de lente vult de vlakte zich met bloemen. Zo geel en rood en blauw als je je nauwe¬lijks voor kunt stellen. Dan zijn er vlinders, vogels en het geluid van mensen. Mensen die tevoorschijn komen alsof iemand ze zich plotseling na lange tijd herinnert. Ze komen uit hun tenten, ruiken aan de lucht en jagen al hun beesten tegelijk de wijde vlakte op.In de lente komt het hele land tot leven. En in dit land en deze lente wordt op een mooie dag een kind geboren.
Een huilende baby
Feest!
EERSTE BEDRIJF
SCENE 1
Lied
volk: De koning laat ons weten
dat zijn dochter is geboren.
Lang leve onze koning!
Leve de koningin!
Vertel het hele land:
er is een koningskind
Lang leve onze koning!
Leve de koningin!
Het is een prachtig meisje
waar de wereld van zal horen.
Waar is ze?
Laat haar zien.
We willen weten hoe ze is.
Hoe vrolijk staan haar ogen?
Hoe krachtig is haar kin?
Hoe lieflijk zijn haar oren?
Laat haar zien.
We kunnen niet meer wachten.
Het kind wordt getoond.
Zo mooi
dat je niet hard genoeg kunt zingen
Zo klein
dat je niet stil genoeg kunt zijn
Het wonder
Het begin van alle dingen
Meisje
Meisje
Meisje
SCENE 2
De koning, de koningin en de oude wijze die enkele ritue¬len met hun baby voltrekt.
koning: En?
wijze: Dit kind is voor het licht geboren
Waar zij verschijnt, zal blijdschap zijn.
Maar wees voorzichtig, koning.
Al duurt het nog een tijdje voordat zij volwassen is,
zij zal nooit spreken als een kind.
Haar woorden wegen zwaarder dan de uwe.
Dus luister goed naar haar.
Zet uw trots opzij en luister.
Doet u dat niet
dan wordt uw leven zwaar
Dan zal uw land, uw volk ten ondergaan
in uw ellende.
Dan zal u wensen dat u nooit geboren was.
koning: Ik?
wijze: Dit is wat ik te zeggen heb over uw dochter.
Moge de hemel waken over zo'n bijzonder kind.
Welkom.
koning: Soms voelt een mens zich veel te klein
voor het geluk dat hem van alle kanten overspoelt.
Vanaf de dag dat jij mijn vrouw werd,
dacht ik dat ik volmaakt gelukkig was.
Maar nee, het kon nog beter.
Jouw schoonheid, jouw verstand
verdubbeld in dit meisje.
Wat is zo groot en goed dat dit bestaat?
Niets of niemand mag haar tegenhouden.
Geef haar van alles wat er is het beste.
Laat de oude man haar leraar zijn.
Laat haar leren wat zij wil.
Laat haar worden wie zij is.
Ik heb gezegd.
Goed, wat zijn de taken voor vandaag?
koningin: Lief je werkt te hard.
koning: Je bent een koning of je bent het niet.
nar: Zijne majesteit denkt dat hij het eeuwig leven heeft.
Hij komt er nog wel achter.
Ook een koning gaat gewoon de pijp uit, net als ieder ander.
koning: Stomme nar.
Laat de eerste binnenkomen.
Andere theaterteksten
Van Heleen Verburg
'Vaders en eieren' is een humoristische en poëtische eenakter. Een bedrieglijk simpel verhaaltje (een man en een vrouw worden verliefd en krijgen een ei) is de basis voor een stuk met een filosofisch thema’s als 'waar ben je voor je geboren wordt' en 'ben je voorbestemd om bepaalde ouders te hebben'. Een stuk vol onverwachte wendingen voor zowel kinderen als volwassenen.
Een man en een vrouw. Zij is tijdens de ramp haar dochtertje verloren, hij heeft indertijd als verantwoordelijke “verkeerd” gehandeld, en daardoor is een heel dorp ondergelopen. 50 jaar na de ramp ontmoeten ze elkaar bij een allang opgeheven bushalte.
Katharina Katharina wordt op een dag zo stampend kwaad over alle onrechtvaardigheid in haar leven dat ze door de vloer heen zakt en in een levend Ganzenbord belandt. Daar ontmoet ze de merkwaardigste figuren en zigzagt ze door haar eigen leven. Een fantasierijk droomcomplot, waarin niemand in een vakje past en iedereen wil winnen.
“Winterslaap” is een modern sprookje over een meisje (Jaap) dat met haar ouders in een hol woont. Uit angst voor de buitenwereld willen de ouders er nooit meer weg dus ze doen er alles aan om Jaap klein te houden. Dat lukt aardig totdat Jaap een vermoeden krijgt dat er buiten nog een heel ander leven is.
Absurd drama over een directrice van een nietjesfabriek die haar hele leven heeft gewerkt om de top te bereiken, maar die uiteindelijk het geluk niet heeft kunnen vinden. Ze besluit letterlijk haar hele hebben en houden uit het raam te gooien en maakt daarbij gebruik (of misbruik) van de ongekende fysieke mogelijkheden van een van haar arbeiders.
Een eigentijdse en eigenwijze versie van het overbekende sprookje. Petemoei mag dan kunnen toveren maar ze verlangt van Assepoes dat die er zelf ook wat voor doet voordat ze uiteindelijk nog lang en gelukkig mag leven met haar prins. Een ritmisch, humoristisch en lichtironisch stuk voor jong en oud over het geloven in en najagen van je dromen.
“De Dikke van Dale” geeft een kijkje in het hoofd van Johan Hendrik van Dale (1828-1872), de maker van het woordenboek, terwijl hij op zijn sterfbed ligt met ijlkoorts. Hij wordt omringd door zijn steeds weer zwangere vrouw, die hij opnieuw ten huwelijk vraagt aan de voet van zijn standbeeld in Sluis. Een mysterieuze man komt als doodsengel op bezoek en overbrugt de 19de eeuw naar het nu. Dat kan omdat "tijd niet bestaat in het onvergankelijke". Het leidt vaak tot komische situaties met absurd geestige woordspelingen.
Een groep jongeren heeft het plan opgevat om Richard III van Shakespeare op te gaan voeren. Gaandeweg krijgt het stuk hen zo in de greep dat toneel en werkelijkheid door elkaar heen gaan lopen. Een stuk over verwarring en rivaliteit.
Twee broers, Kruk en Guichel, bevinden zich al 70 jaar op dezelfde plek. Hun dode moeder bindt hen aan die plek en daarom willen of durven ze er niet weg. Elke dag opnieuw proberen ze samen de eenzaamheid te verdrijven.
Twee vrouwen bevinden zich in hun oude klaslokaal. Vrouw B heeft een pijnlijke huidziekte waarvoor ze elke drie uur behandeld wordt door vrouw A. Er ontrolt zich een geschiedenis over verlangen en verstikkende vriendschap.
Alfred en Johannes werken al hun hele leven in een machine. Ze hebben geen idee waar die machine voor dient. Opeens heeft Johannes er genoeg van en hij wil weg, maar dat heeft grotere gevolgen dan hij had kunnen voorzien.
Een meisje staat bewegingsloos naast haar moeder. Ze ontploft bijna maar haar moeder wil niks van haar horen. Er komt een veger langs die zich afvraagt of het meisje dood is.
Een jongen en een meisje ontmoeten elkaar op het platte dak van een huis ergens in een verre vreemde stad. Ze worden verliefd op elkaar maar dat mag niet omdat hun families teveel verschillen. Daarom spelen ze samen hun gedroomde wereld.
Veerman Kommer vindt alles vervelend. Hij brengt mensen naar de overkant en weer terug, hij eet zijn brood en leest zijn krant, maar verder….blehhhh. Totdat hij op een dag ontdekt dat zijn krant leeft en dat lege potjes eigenlijk volle potjes zijn.
De Een en de Ander besluiten weg te gaan. De Rest blijft alleen achter. Maar willen ze wel echt iets nieuws?
Een vijfling zit al bijna hun hele leven te wachten voor de deur van hun ouderlijk huis. Hun moeder heeft hen ooit de deur uitgezet maar ze geven de hoop niet op ooit weer eens te worden binnen gelaten.
Drie broers hebben hun hele levenlang in een houtzagerij gewerkt. Het bedrijf is onder hun handen, maar met veel ruzie en geharrewar, groot geworden. Als twee van de broers in dezelfde week overlijden, blikt de derde terug op hun leven.