De Zagerij
Geschreven door Heleen Verburg
Henk zondert zich na de begrafenis even af om zijn gedachten op een rijtje te zetten. Al gauw kondigen Cor en Anton zich aan. Alsof ze nooit weg geweest zijn. Ze roken gezamenlijk een sigaretje en wandelen door hun verleden. Er komt veel oud zeer naar boven. Over het lot van Cor als oudste die zich voortdurend verantwoordelijk voelt en eigenlijk alles wil houden zoals het was. Over Anton, die van alles wil, een trompet, een racefiets, een nieuwe auto, maar niks mag. Over Henk die tussen de twee broers in zit en niet tegen ruzie kan. Maar bij alles is juist zijn stem doorslaggevend. Over hoe de zaak groter en groter groeit door alle ruzies en geharrewar heen. Hoe de tijd en de ontwikkeling van de techniek de broers dwingt tot innovatie. Hoe Anton, moe van zijn voorvechterrol, uiteindelijk uit de zaak wil. Hoe hij en Cor ruzie krijgen en 10 jaar niet met elkaar praten. En ondertussen klinkt in het hoofd van Henk de blaasmuziek waar ze allemaal zo van houden. “Ach, het was toch eilijk machtig mooi. Ik zou het zo weer doen. Maar nooit met mijn broers.”
MET VEEL LAWAAI. HENK LEGT ONVERSTAANBAAR AAN HET
PUBLIEK UIT WIE WIE IS OP DE VIDEO. HIJ ZET DE FILM UIT. HIJ ZET
DE MACHINE UIT.
Henk Ja joh, het is afgelopen. Het komp nooit meer terug. Ik heb ze net begraven. Allebei tegelijk godverdimme. Cor en Anton.
Weet je wat het is, je heb het leven niet in eigen hand. Een man doet wat hij mot doen en dat hebben we gedaan.
En dat hebben we goed gedaan al zeg ik het zelf.
Want la we nou eerlijk zijn, het is toch een miljoenenbedrijf geworden. Ik bedoel, het staat er nog steeds. Het is eilijk zo'n bietje het grootste fabrieksterrein van de streek. Zijn zoon zit erin. En die doet het goed hoor.
NAAR BOVEN
Toch Cor?
Ze hebben nou zo'n gecomputeriseerde zaagmachine van 20 meter. Die berekent alles zelf.
Die zaagt op een tijd van 10 minuten een hele boom. Een hele boom!
Dat is toch eilijk een belediging voor zo'n boom. Dat zegt hij zelf ok hoor.
Die jongen, zijn zoon.
En dan zeg ik jongens, we hadden 40 jaar later geboren moeten worden, dan hadden we veel meer kunnen bereiken. Maar ja, je heb het niet voor het zeggen. En bovendien, nou zo'n bedrijf beginnen dat zou niet kunnen.
Het was toch eilijk machtig mooi. Ik zou het zo weer doen.
Maar nooit met mijn broers.
Cor Zo.
Ik ben er.
Zie me nou nog maar eens weg te krijgen.
Annie is buiten.
Ze blijft in de auto.
Ik zeg met deze kou?
Ze laat de motor lopen.
Ik zeg je ken d'r toch bij komme.
Mijn vrouw is geen prater.
Ik zeg je ken toch luisteren.
Ze wou niet.
Dus in godsnaam Henk, probeer het maar niet te begrijpen want dat lukt je toch nooit.
Het is mij ok nooit gelukt.
Ze wou in die auto blijven en daarmee uit.
Waar is de wc?
COR GAAT NAAR DE WC.
ANTON KOMT BINNEN.
Anton Er mag hier niet gerookt worden.
En dat kan ik snappen.
Want dat kan je niet hebben met al dat hout.
Buiten roken. Hek altijd gezegd.
Ik ben al jaren gestopt.
Ik doet het niet meer.
Maar ja dat gaat eilijk vanzelf hè in mijn omstandigheden.
Die dokters van tegenwoordig die houen gewoon op joh met de behandeling.
Die zijn keihard. Als je niet stopt hoef je niet terug te komen zeggen ze dan.
Gelijk hebben ze ok nog.
Rietje zit in de kantine.
Die zit aan de koffie.
Ze zei dat de hele zaak d’r tot hier zit.
Henk Zei ze dat?
Anton Ja.
Henk Zo.
Anton Dat as wij d'r geen eind aan maken dat zij het dan wel effe komt doen.
Henk Zei ze dat?
Anton Ja.
Henk Dat mot je niet hebben joh.
Anton Nee, dat mot ik niet hebben.
COR KOMT WEER BINNEN.
Anton Is hij d'r ok?
Cor Wat mot hij hier?
Anton Dat had je d'r niet bij verteld. Wat maak je me godverdimme nou.
Cor Ik ben weer weg.
Anton Aju.
Cor Etterstraal.
Anton Eens een vuile smiecht, altijd een vuile smiecht.
Cor Je hoeft me niet meer te bellen.
Anton Krijg de kolere allemaal.
Andere theaterteksten
Van Heleen Verburg
'Vaders en eieren' is een humoristische en poëtische eenakter. Een bedrieglijk simpel verhaaltje (een man en een vrouw worden verliefd en krijgen een ei) is de basis voor een stuk met een filosofisch thema’s als 'waar ben je voor je geboren wordt' en 'ben je voorbestemd om bepaalde ouders te hebben'. Een stuk vol onverwachte wendingen voor zowel kinderen als volwassenen.
Een man en een vrouw. Zij is tijdens de ramp haar dochtertje verloren, hij heeft indertijd als verantwoordelijke “verkeerd” gehandeld, en daardoor is een heel dorp ondergelopen. 50 jaar na de ramp ontmoeten ze elkaar bij een allang opgeheven bushalte.
Katharina Katharina wordt op een dag zo stampend kwaad over alle onrechtvaardigheid in haar leven dat ze door de vloer heen zakt en in een levend Ganzenbord belandt. Daar ontmoet ze de merkwaardigste figuren en zigzagt ze door haar eigen leven. Een fantasierijk droomcomplot, waarin niemand in een vakje past en iedereen wil winnen.
“Winterslaap” is een modern sprookje over een meisje (Jaap) dat met haar ouders in een hol woont. Uit angst voor de buitenwereld willen de ouders er nooit meer weg dus ze doen er alles aan om Jaap klein te houden. Dat lukt aardig totdat Jaap een vermoeden krijgt dat er buiten nog een heel ander leven is.
Absurd drama over een directrice van een nietjesfabriek die haar hele leven heeft gewerkt om de top te bereiken, maar die uiteindelijk het geluk niet heeft kunnen vinden. Ze besluit letterlijk haar hele hebben en houden uit het raam te gooien en maakt daarbij gebruik (of misbruik) van de ongekende fysieke mogelijkheden van een van haar arbeiders.
Een eigentijdse en eigenwijze versie van het overbekende sprookje. Petemoei mag dan kunnen toveren maar ze verlangt van Assepoes dat die er zelf ook wat voor doet voordat ze uiteindelijk nog lang en gelukkig mag leven met haar prins. Een ritmisch, humoristisch en lichtironisch stuk voor jong en oud over het geloven in en najagen van je dromen.
“De Dikke van Dale” geeft een kijkje in het hoofd van Johan Hendrik van Dale (1828-1872), de maker van het woordenboek, terwijl hij op zijn sterfbed ligt met ijlkoorts. Hij wordt omringd door zijn steeds weer zwangere vrouw, die hij opnieuw ten huwelijk vraagt aan de voet van zijn standbeeld in Sluis. Een mysterieuze man komt als doodsengel op bezoek en overbrugt de 19de eeuw naar het nu. Dat kan omdat "tijd niet bestaat in het onvergankelijke". Het leidt vaak tot komische situaties met absurd geestige woordspelingen.
Een groep jongeren heeft het plan opgevat om Richard III van Shakespeare op te gaan voeren. Gaandeweg krijgt het stuk hen zo in de greep dat toneel en werkelijkheid door elkaar heen gaan lopen. Een stuk over verwarring en rivaliteit.
Als de koning en de koningin een dochter krijgen lijkt hun geluk geen einde te kennen. Maar de koningin overlijdt als het meisje dertien is en de koning kan zijn verdriet niet te boven komen. In zijn wanhoop vraagt hij zijn dochter ten huwelijk maar het meisje weigert.
Twee broers, Kruk en Guichel, bevinden zich al 70 jaar op dezelfde plek. Hun dode moeder bindt hen aan die plek en daarom willen of durven ze er niet weg. Elke dag opnieuw proberen ze samen de eenzaamheid te verdrijven.
Twee vrouwen bevinden zich in hun oude klaslokaal. Vrouw B heeft een pijnlijke huidziekte waarvoor ze elke drie uur behandeld wordt door vrouw A. Er ontrolt zich een geschiedenis over verlangen en verstikkende vriendschap.
Alfred en Johannes werken al hun hele leven in een machine. Ze hebben geen idee waar die machine voor dient. Opeens heeft Johannes er genoeg van en hij wil weg, maar dat heeft grotere gevolgen dan hij had kunnen voorzien.
Een meisje staat bewegingsloos naast haar moeder. Ze ontploft bijna maar haar moeder wil niks van haar horen. Er komt een veger langs die zich afvraagt of het meisje dood is.
Een jongen en een meisje ontmoeten elkaar op het platte dak van een huis ergens in een verre vreemde stad. Ze worden verliefd op elkaar maar dat mag niet omdat hun families teveel verschillen. Daarom spelen ze samen hun gedroomde wereld.
Veerman Kommer vindt alles vervelend. Hij brengt mensen naar de overkant en weer terug, hij eet zijn brood en leest zijn krant, maar verder….blehhhh. Totdat hij op een dag ontdekt dat zijn krant leeft en dat lege potjes eigenlijk volle potjes zijn.
De Een en de Ander besluiten weg te gaan. De Rest blijft alleen achter. Maar willen ze wel echt iets nieuws?
Een vijfling zit al bijna hun hele leven te wachten voor de deur van hun ouderlijk huis. Hun moeder heeft hen ooit de deur uitgezet maar ze geven de hoop niet op ooit weer eens te worden binnen gelaten.