STIMPSTAMP

Eenvoudige huisvrouw is 30 jaar getrouwd met een man die vanwege zijn werk weinig thuis is. Onder het mom van het ideale gezin met liefhebbende moedere eist de noodlijdende vrouw op straffe des doods dat de gezinsleden er voor haar moeten zijn. Dit gaat ten koste van de persoonijke ontwikkeling van haar drie kinderen die hun achterstand ieder op hun eigen wijze profileren. De oudste dochter probeert het huis nog uit te komen door te trouwen met de man die haar moeder adoreert. De middelste zoon is beroepsmilitair en woont nog steeds thuis omdat hij en zijn moeder niet zonder elkaar kunnen hetgeen de partnerkeuze van de zoon bemoeilijkt.  De jongste dochter, een nakomertje, wendt achterlijkheid voor om moeder gelukkig te maken door voor altijd bij haar te blijven. De vader wordt door moeder gezien als een soort van levensverzekering en kan hem niet bieden wat je van een echtgenote mag verwachten. Daardoor raakt hij aan de drank en verlegt zijn sexuele aandacht naar zijn toch al niet weerbare jongste dochter. Door subtiele manipulaties transformeert moeder zich tot een onmisbare spil van het gezin. Deze worden grimmiger naarmate haar kroost het nest dreigt te  verlaten. Met ogenschijnlijke details, zoals het breien van een overgooier en het drinken van bananenlikeur, bedenken alle leden van dit gezin, binnen dit verstikkkende, bekrompen en provinciaals milieu, hun eigen overlevingsstrategie. Als rode draad, dwars door het geheel, loopt de cultuuromslag van de jaren 50 naar de jaren 60.